Η αξιολόγηση και η βαθμολόγηση των Ασφαλιστικών Εταιρειών

Η μετάπτωση μιας ασφαλιστικής εταιρείας από την κατάσταση της "νομίμως λειτουργούσας" στην κατάσταση της "ανάκλησης της άδειας λειτουργίας", με μια απόφαση της Εποπτικής Αρχής που εκδίδεται και υλοποιείται άμεσα, μόνο σε κινδύνους εκθέτει όλη την αγορά.

Η λογική του "άσπρου-μαύρου" δεν μπορεί να συνεχιστεί σχετικά με την λειτουργία των ασφαλιστικών επιχειρήσεων. Η μετάπτωση μιας ασφαλιστικής εταιρείας από την κατάσταση της "νομίμως λειτουργούσας" στην κατάσταση της "ανάκλησης της άδειας λειτουργίας", με μια απόφαση της Εποπτικής Αρχής που εκδίδεται και υλοποιείται άμεσα, μόνο σε κινδύνους εκθέτει όλη την αγορά.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ουδείς επιθυμεί το κλείσιμο ασφαλιστικών εταιρειών και όταν αυτό αποφασίζεται, γίνεται για την προστασία του καταναλωτή και του γενικότερου δημόσιου συμφέροντος. Η μεθοδολογία όμως που τηρείται, εξασφαλίζει αυτή την προστασία; Μάλλον όχι. Τουλάχιστον δεν προστατεύει τους ήδη ασφαλισμένους σε μια "νομίμως λειτουργούσα" εταιρεία, οι οποίοι εμπιστεύονται την άδεια λειτουργίας που η αρμόδια Εποπτική Αρχή έχει παράσχει.

Πολύ δε περισσότερο, δεν προστατεύεται ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής, ο οποίος δεν έχει άλλη ενημέρωση, εκτός από την επίσημη πληροφόρηση της Εποπτικής Αρχής. Συνεπώς, από την μια στιγμή στην άλλη, ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής μπορεί να βρεθεί κατηγορούμενος ότι δεν πληροφόρησε σωστά τον Πελάτη του ή να θεωρηθεί υπεύθυνος ότι προωθούσε ασφαλιστικά προγράμματα μιας εταιρείας π.χ. την παραμονή της ανάκλησης της άδειάς της.

Είναι αλήθεια ότι εκ των υστέρων πολλοί αναρωτιούνται για τον Ασφαλιστικό Διαμεσολαβητή: "μα δεν ήξερε, δεν άκουγε, τόσα κυκλοφορούσαν για την εταιρεία αυτή!". Αν η Εποπτική Αρχή δίνει το δικαίωμα στον Διαμεσολαβητή να στηρίζεται σε όσα ακούγονται και σε όσα συζητούνται για μια εταιρεία και αν του επιτρέπει να περιλαμβάνει στα επιχειρήματά του προς τον υποψήφιο ή τον ήδη Πελάτη την φράση "δεν ακούγονται καλά πράγματα για την εταιρεία αυτή, δεν στην προτείνω", τότε εντάξει.

Μα όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Και δεν μπορεί να γίνει γιατί τότε ο κάθε Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής, με δικά του κριτήρια ή με λόγια του καφενείου ή με κουτσομπολιά ή ακόμα και με σκοπιμότητα, μπορεί να αναφερθεί σε οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία. Και θα βρεθεί πάλι υπεύθυνος και κατηγορούμενος.

Η αγορά είναι ώριμη πλέον για να δεχθεί την αξιολόγηση των ασφαλιστικων εταιρειών, την επίσημη βαθμολόγησή τους από την ίδια την Εποπτική Αρχή, με πολλαπλά κριτήρια φερεγγυότητας. Με τον τρόπο αυτό ο κάθε Πελάτης θα μπορεί να γνωρίζει και ο κάθε Διαμεσολαβητής θα μπορεί να περιλαμβάνει στην προσφορά του προς τον Πελάτη και την βαθμολόγηση της εταιρείας, ώστε να συνεκτιμάται με το κόστος και τις καλύψεις.

Ποιός βλάπτεται από μια τέτοια διακδικασία; Ουδείς. Προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον; Βεβαίως. Γιατί δεν προχωρά η Εποπτική Αρχή στην αξιολόγηση των εταιρειών και στην δημοσιοποίησή της ανά τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. ανά εξάμηνο); Σίγουρα είναι δύσκολο, αλλά αυτό που δεν κάνει επισήμως η Εποπτική Αρχή δεν μπορεί να ζητά να το κάνει "ανεπίσημα και άτυπα" ο κάθε Διαμεσολαβητής. Δεν είναι απλώς δύσκολο, είναι επικίνδυνο για όλους.

© INSURANCE EEA 2024. All rights Reserved.
Designed by RDC Informatics