Η προοπτική της ανάκαμψης και τα εμπόδια…

Αρκετές ενδείξεις υπάρχουν ότι το 2014 θα είναι μια καθοριστική χρονιά για την ασφαλιστική αγορά.

Κατ’ αρχάς, όπως προκύπτει εμμέσως και από τα στοιχεία της έρευνας της ΕΑΕΕ για την πορεία της παραγωγής πέρσι, φαίνεται ότι εύλογα μπορεί να αναμένει κανείς εφέτος «συμμάζεμα» των απωλειών ή και την έναρξη μιας ανάκαμψης, που βέβαια θα εξαρτηθεί και από άλλους παράγοντες του ευρύτερου οικονομικού περιβάλλοντος.

Από την έρευνα-που δημοσιεύεται σε διπλανές «στήλες» προκύπτει ότι το 2013 υπήρξαν μήνες κατά τους οποίους η παραγωγή υπερέβη την αντίστοιχη του 2012: Αύγουστος, Σεπτέμβριος και Νοέμβριος για τον κλάδο ζωής, Φεβρουάριος και Αύγουστος για τους γενικούς κλάδους. Επίσης, η συνολική περυσινή πτώση της παραγωγής ήταν 13,2% στο τρίμηνο, 11,1% στο εξάμηνο, 10,1% στο εννεάμηνο και 9,3% στο έτος. Αυτό, προφανώς σημαίνει ότι η τάση σταθεροποίησης ή επανάκαμψης της αγοράς έχει κάνει τη «δειλή» εμφάνισή της ήδη.

Οι προσδοκίες που υπάρχουν για επικείμενες εξελίξεις, τόσο για την προβλεπόμενη φετινή άνοδο του ΑΕΠ, όσο και για ειδικότερες εξελίξεις του κλάδου, π.χ. το νέο συνταξιοδοτικό σύστημα που «χτίζεται» με τη συμμετοχή των ασφαλιστικών εταιρειών, κάνουν Έλληνες και ξένους ασφαλιστές αισιόδοξους για μετρήσιμες επιτεύξεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι δηλώσεις στο Capital του επικεφαλής οικονομολόγου της Allianz SE, Μίκαελ Χάιζε, σύμφωνα με τον οποίο «δεν υπάρχει κανένας λόγος να αμφισβητείται η επιστροφή της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς στην ισχύ του παρελθόντος…»

Στο ίδιο μήκος κύματος όμως κινούνται και οι εκτιμήσεις Ελλήνων ασφαλιστών, που με δυο λόγια, λένε ότι αν το 2013 η ασφαλιστική αγορά πήρε κάποιες ανάσες, εφέτος μπορεί να βγάλει το κεφάλι απ’ το νερό.

Αυτή είναι η «καλή», η αισιόδοξη πλευρά.Υπάρχει όμως και το μεγάλο θέμα των «άνωθεν» παρεμβάσεων που μπορούν τελικά να είναι αρνητικές για την αγορά. Ήδη υπάρχουν «αρρυθμίες» οφειλόμενες στις ρυθμιστικές πρωτοβουλίες της ΤτΕ, ήδη διαμορφώνονται μέτωπα που απειλούν εταιρείες και διαμεσολαβούντες.

Η εποπτική αρχή επιμένει στη λογική της εξυγίανσης, σε ένα ξεκαθάρισμα που κρίνεται-και προβάλλεται- ως απαραίτητο ενόψει του ρόλου που καλούνται να έχουν οι ασφαλιστικές εταιρείες στο νέο συνταξιοδοτικό περιβάλλον, αλλά και ενόψει του ότι το 2014 είναι ουσιαστικά το «έτος-κατώφλι» στη Solvency ΙΙ. Φάνηκε όμως από την πρώτη στιγμή εφαρμογής των Πράξεων 30, 31 ότι οι περισσότερες εταιρείες ήταν ανέτοιμες, ότι τους πάντες θα διευκόλυνε κάποιος εύλογος χρόνος προσαρμογής. Αντ' αυτών παρατηρείται θεσμική «δυσκαμψία».

Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα, ένα από τα προβλήματα που θα μπορούσαν να προληφθούν, στο οποίο μακάρι να μη σκοντάψει η επιθυμητή από όλους ανάκαμψη…